下载百度汉语App
名师好课免费看

谪仙歌

【作者】陈亮 【朝代】
拼音
bái
tài
bái
qīng
fēng
fèi
míng
yuè
yáng
biān
zhǐ
rén
sòng
tài
bái
shǒu
pāi
cháng
wén
tài
bái
cháng
gēng
xīng
bàn
xīng
zài
tiān
shàng
míng
yǎng
tiān
gāo
shēng
jiào
bái
xīng
biān
jiàn
bái
yīng
shēng
yòu
bái
xīng
shì
jiǔ
xīng
yín
niàng
jiǔ
tiān
shàng
qīng
nài
liǎng
chì
fēi
jiàn
bái
wáng
chí
biān
rèn
jiě
chéng
yóu
jīn
líng
cǎi
shí
wán
yuè
chéng
zhōu
guī
chì
shàng
shān
shǒu
yáng
diān
kàn
bái
cān
xuě
shuǐ
mián
yān
yòu
zhī
zài
chǔ
shù
yáo
quán
zhuó
xiá
bēi
chàng
wàng
jiàn
lái
bái
jīn
ān
zài
zài
shēng
hèn
tóng
shí
yóu
jiàn
shī
wén
zhāng
wéi
lǐn
lǐn
jié
ān
jīn
luán
diàn
殿
shàng
piān
sòng
chén
xiāng
tíng
xíng
tài
bái
shì
ěr
rén
suǒ
zhī
zhī
tuō
xuē
shǐ
使
gāo
shì
guān
qiè
shì
yáng
guì
fēi
zhēn
tài
bái
jié
chù
rén
zhī
zhī
shén
guǐ
shén
jiě
shǐ
使
qīng
zhǒng
míng
guǐ
shén
jīng
wéi
yǒu
qún
xiān
ěr
tīng
jīn
kūn
shān
jiāng
bái
xíng
hǎo
diāo
zhuó
fāng
shàng
xià
cháng
xiāng
suí
jiāng
dōng
wèi
běi
xiū
xīng
huì
qián
kūn
zào
huà
ér
shǐ
使
xià
guāng
yàn
wàn
zhàng
cháng
hóng
fēi

李白字太白,清风肺腑明月魄。扬鞭独步止一人,我诵太白手屡拍。尝闻太白长庚星,夜半星在天上明。仰天高声叫李白,星边不见白应声。又疑白星是酒星,银河酿酒天上倾。奈无两翅飞见白,王母池边任解酲。欲游金陵自采石,玩月乘舟归赤壁。欲上箕山首阳巅,看白餐雪水底眠紫烟。又不知在何处漱瑶泉、酌霞杯。怅望不见骑鹤来,白也如今安在载,我生恨不与同时,死犹喜得见其诗。岂特文章惟足法,凛凛气节安可移。金銮殿上一篇颂,沉香亭里行乐词。此特太白细事耳,他人所知吾亦知。脱靴奴使高力士,辞官妾视杨贵妃。此真太白大节处,他人不知吾亦知。歌其什,鬼神泣,解使青冢枯骨立。呼其名,鬼神惊,惟有群仙侧耳听。我今去取崑山玉,将白仪形好雕琢。四方上下常相随,江东渭北休兴思。会须乞我乾坤造化儿,使我笔下光焰万丈长虹飞。
作者介绍
陈亮(1143—1194)原名汝能,后改名陈亮,字同甫,号龙川,婺州永康(今属浙江)人。婺州以解头荐,因上《中兴五论》,奏入不报。孝宗淳熙五年,诣阙上书论国事。后曾两次被诬入狱。绍熙四年光宗策进士第一,状元。授签书建康府判官公事,未行而卒,谥号文毅。所作政论气势纵横,词作豪放,有《龙川文集》《龙川词》,宋史有传。 百科详情>>
大家还在搜