下载百度汉语App
名师好课免费看

书幽芳亭

【作者】黄庭坚 【朝代】
拼音
shì
zhī
cái
gài
guó
yuē
guó
shì
zhī
gài
guó
yuē
guó
lán
zhī
xiāng
gài
guó
yuē
guó
xiāng
rén
zhī
guì
lán
dài
chǔ
zhī
zhú
chén
ér
hòu
guì
zhī
lán
gài
shèn
jūn
zi
shēng
shēn
shān
cóng
báo
zhī
zhōng
wèi
rén
ér
fāng
xuě
shuāng
líng
ér
jiàn
shā
lái
suì
gǎi
xìng
shì
suǒ
wèi
dùn
shì
mèn
jiàn
shì
ér
mèn
zhě
lán
suī
hán
xiāng
jié
píng
xiāo
ài
shū
qīng
fēng
guò
zhī
xiāng
ǎi
rán
zài
shì
mǎn
shì
zài
táng
mǎn
táng
shì
suǒ
wèi
hán
zhāng
shí
zhě
rán
lán
huì
zhī
cái
tóng
shì
hǎn
néng
bié
zhī
fàng
làng
jiāng
zhī
nǎi
jiǔ
jǐn
zhī
xìng
gài
lán
shì
jūn
zi
huì
shì
shì
gài
shān
lín
zhōng
shí
huì
ér
lán
chǔ
yuē
:“
lán
zhī
jiǔ
wǎn
yòu
shù
huì
zhī
bǎi
。”
shì
zhī
jīn
chǔ
rén
jiàn
huì
ér
guì
lán
jiǔ
lán
huì
cóng
shēng
chū
shū
zhì
huā
gān
huā
ér
xiāng
yǒu
zhě
lán
gān
huā
ér
xiāng
zhě
huì
huì
zhī
suī
ruò
lán
shì
jiāo
shā
yuǎn
shì
lùn
wéi
guó
xiāng
nǎi
yuē
dāng
mén
chú
”,
shān
lín
zhī
shì
suǒ
wǎng
ér
fǎn
zhě

士之才德盖一国,则曰国士;女之色盖一国,则曰国色;兰之香盖一国,则曰国香。自古人知贵兰,不待楚之逐臣而后贵之也。兰盖甚似乎君子,生于深山丛薄之中,不为无人而不芳;雪霜凌厉而见杀,来岁不改其性也,是所谓“遯世无闷,不见是而无闷”者也。兰虽含香体洁,平居萧艾不殊,清风过之,其香霭然,在室满室,在堂满堂,是所谓含章以时发者也,然兰蕙之才德不同,世罕能别之。予放浪江湖之日,乃久尽知其族性,盖兰似君子,蕙似士,大概山林中十蕙而一兰也。《楚辞》曰:“予既滋兰之九畹,又树蕙之百亩。”以是知不独今,楚人贱蕙而贵兰久矣。兰蕙丛生,初不殊也,至其发花,一干一花而香有余者兰,一干五七花而香不足者蕙,蕙之虽不若兰,起视椒榝则远矣。世论以为国香矣,乃曰“当门不得不除”,山林之士,所以往而不返者耶?
标签:
作者介绍
黄庭坚 (1045-1105),字鲁直,自号山谷道人,晚号涪翁,又称豫章黄先生,汉族,洪州分宁(今江西修水)人。北宋诗人、词人、书法家,为盛极一时的江西诗派开山之祖,而且,他跟杜甫、陈师道和陈与义素有“一祖三宗”(黄为其中一宗)之称。英宗治平四年(1067)进士。历官叶县尉、北京国子监教授、校书郎、著作佐郎、秘书丞、涪州别驾、黔州安置等。诗歌方面,他与苏轼并称为“苏黄”;书法方面,他则与苏轼、米芾、蔡襄并称为“宋代四大家”;词作方面,虽曾与秦观并称“秦黄”,但黄氏的词作成就却远逊于秦氏。 百科详情>>
大家还在搜