下载百度汉语App
名师好课免费看

胡笳曲

【作者】俞允文 【朝代】
拼音
zhǎng
fēng
chuī
gāo
hǎi
yuè
bàn
luò
táo
xuě
jiā
xiě
chū
lǒng
tóu
shēng
qiān
shēng
wàn
shēng
chuī
xiē
shí
wèi
bīng
chū
jǐn
chán
zhèn
fāng
jié
fèi
huáng
shā
dòng
láo
lián
tiān
bái
cǎo
shāo
nán
zhù
hái
biàn
hóng
yán
zuò
xiāng
jué
yáng
liǔ
zhōng
bié
jiǔ
méi
huā
guǎn
yīn
shū
jué
jiā
běn
shì
cóng
yuán
yún
yàn
liú
shuǐ
fēi
zhòng
chéng
yuàn
shēn
tīng
lín
yáo
sāi
chóu
yīng
shuí
zhī
shā
pàn
juǎn
hán
néng
xiāo
dǎn
gèng
shǐ
使
chú
shuāng
lèi
luò
wàn
qún
yuè
guò
fēi

长风吹高海底月,半落洮河色如雪。胡笳写出陇头声,千声万声吹不歇。此时都尉兵初尽,此夕单于阵方结。沸地黄沙冻欲牢,连天白草烧难热。玉箸啼还遍,红颜坐相诀。《杨柳》曲中离别久,《梅花》管里音书绝。胡笳本是从胡起,曲曲缘云咽流水。飞入重城怨已深,听临遥塞愁应死。谁知沙畔卷寒芦,一曲能消胆气粗。更使胡雏双泪落,万群嘶月过飞狐。
大家还在搜